در طول چند دهه پیش، درک سودمندی و سهولت استفاده، مهم ترین عوامل در پذیرش فناوری های جدید در حوزه سیستم های اطلاعاتی بوده است. با این حال این دو عامل به تنهایی نمی توانند رفتار کاربران را در محیط های نوظهور مانند بانکداری اینترنتی توصیف کنند. از دیدگاه پذیرش فناوری در سطح پذیرش فردی، این مقاله با دخالت دادن ویژگی های محیط بانکداری اینترنتی، «مدل پذیرش فناوری» را توسعه داده است. در این پژوهش با بررسی مهم ترین مدل های ارایه شده در حوزه پذیرش فردی فناوری، دو سازه «برداشت ذهنی از توانایی شخصی» و «اعتماد» به مدل پذیرش فناوری افزوده شده اند. روش این پژوهش، پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات آن، پرسشنامه بوده است. جامعه آماری این مطالعه را 310 نفر از مشتریان بانک تشکیل داده اند.